Een ware cultuurbarbaar

Als je in Frans gezelschap bent, is de kans groot dat op enig moment het gesprek over eten zal gaan. Dat is namelijk een nationale obsessie. Het hele proces, het kopen, bereiden, serveren en vervolgens het proeven neemt al enorm veel tijd en energie in beslag, maar daarnaast wordt er ook uitvoerig en uitbundig over eten gesproken. Ik schaam me altijd een beetje als ik Fransen uitnodig voor het diner, want ik heb er gewoon niet zoveel mee. Ik ben sinds mijn 15^e vegetariër, maar zonder vlees of vis heeft de gemiddelde Fransman/vrouw niet gegeten. Ik hou erg van drop en pindakaas, daarvan gruwen de Fransen. En de fake-brie van de Albert Heijn vind ik eigenlijk veel lekkerder dan de Brie de Meaux of de Brie de Melun met het prestigieuze AOC (appelation d’origine controlée) keurmerk.

Over kaas gesproken, ik hoorde eens een gesprek waarbij een Nederlander vroeg aan een Franse kaasboer om een stuk kostbare Beaufort die hij wilde smelten voor in de kaasfondue. Beaufort is voor de Fransen “Le Roi des Fromages”. Hij wordt gemaakt van rauwe melk van koeien die grazen op 2.000 meter hoogte in de Alpen. De kaas rijpt vervolgens een jaar in beukenhouten mallen. De Franse kaasboer keek alsof hij water zag branden. Het idee dat dit bijzondere ‘goud’ zou worden omgesmolten door een cultuurbarbaar uit Nederland was voor de kaasboer een stap te ver. Hij weigerde pertinent een overheerlijke Beaufort, die met zoveel liefde en aandacht bereid was, aan hem te verkopen.

Zelfs al ben je een cultuurbarbaar, dan nog kun je bij de Fransen in de smaak vallen. Dat heb ik zelf ervaren. Als je woont in Frankrijk en het is je doel om echt te integreren, dan is het van levensbelang om gesprekken te oefenen die je helpen om mee te praten. Hoe meer gespreksstof je hebt, hoe interessanter je wordt gevonden. Een beetje discussie gaat geen enkele Fransman of vrouw uit de weg. En wil je echt het hart van de Fransen veroveren, dan is praten over eten ‘un coup dans le mille (een schot in de roos).

Kaas is een dankbaar onderwerp. De iets oudere Fransen kennen de slogan van Gouda (spreek uit Koeda) nog wel: “La Hollande, l’autre pays du fromage”. Frankrijk is en blijft de nummer één als het over kaas gaat. Daarmee kun je het ego van je Franse gesprekspartner meteen een beetje strelen (heel belangrijk). Want hoewel ‘Gouda’ crêmeux (romig), savoureux (smaakvol) en moeilleux (zacht) is, zijn er meer dan 1.200 soorten Franse kazen die qua visuel (optisch), odeur (geur) en goût (smaak) de Nederlandse kaas naar de kroon steken.

Net zo gepassioneerd worden over eten, zal je misschien niet lukken. Omarm daarom je status van cultuurbarbaar en gooi er naast kennis af en toe een sausje humor bij. Het kan namelijk altijd erger. De Amerikaanse kaasmaker Velveeta zocht onlangs creatieve samenwerking met de Britse Nail Inc. Ze ontwikkelden gezamenlijk een nagellak met een heerlijke kaasgeur. Beuhhh. Deze smakeloze promotie gaat nu de hele wereld over. Het is nog een geluk dat de Amerikaanse kaasnageltjes niet naar Brie de Meaux ruiken.